Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112 obchodzimy w Europie 11 lutego. Dzień ten został ustanowiony przez Unię Europejską, aby promować istnienie oraz właściwe użycie ogólnoeuropejskiego numeru alarmowego 112.
Ogólnoeuropejski numer alarmowy 112 został wprowadzony do użycia w 1991 roku, aby w każdym państwie członkowskim istniał identyczny numer alarmowy. Niektóre kraje Unii Europejskiej posiadają dodatkowe numery alarmowe (np. w Polsce oprócz 112 mamy do dyspozycji aż 13 numerów alarmowych). Od grudnia 2008 roku numer alarmowy jest bezpłatny ze wszystkich sieci komórkowych i stacjonarnych na terenie całej Unii Europejskiej. Rosnąca popularność numeru alarmowego 112 staje się wspólnym symbole pomocy i wsparcia, ale również Unii Europejskiej.
W 2009 roku Parlament Europejski wespół z Komisją Europejską i Radą Unii Europejskiej podpisał trójstronną konwencję, która ustanawia coroczny Dzień Numeru Alarmowego 112. Jego celem ma być podnoszenie świadomości związanej z dostępem do numeru 112 na terenie całej Europy. 11 lutego został wybrany z uwagi na jego zapis cyfrowy (11.2), który jednoznacznie odwołuje się do numeru 112.
Numer alarmowy 112
112 to numer alarmowy, bezpłatny i dostępny na terenie całej Unii Europejskiej zarówno dla telefonów stacjonarnych, jak i komórkowych. Numer alarmowy 112 można wybrać w telefonie nieposiadającym karty SIM.
Numer alarmowy 112 odbierany jest w Centrach Powiadamiania Ratunkowego przez operatorów numerów alarmowych.
Numer alarmowy 112 został wprowadzony uchwałą Rady Europy z dnia 29 lipca 1991 roku i usankcjonowany Dyrektywą 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej). W wielu krajach, także w Polsce 112 nie zastępuje dotychczasowych krajowych numerów alarmowych, ale działa obok nich. Jedynie Dania, Finlandia, Holandia, Portugalia, Szwecja, Malta i Rumunia wybrały 112 jako główny krajowy numer alarmowy. 112 stosuje się również w niektórych krajach spoza UE, takich jak Szwajcaria, Kuwejt, Zimbabwe i RPA.
Wszystkie telefony komórkowe na całym świecie po wybraniu 112 rozpoczną połączenie z numerem alarmowym obowiązującym w danym kraju. W Polsce po wybraniu numeru alarmowego 911 (stosowanego np. w USA, Kanadzie, Ekwadorze, Urugwaju, Wenezueli) połączenie skierowane zostanie do najbliższego Centrum Powiadamiania Ratunkowego.
Kiedy dzwonić na 112?
Na numer alarmowy 112 DZWOŃ tylko w nagłych, wymagających interwencji służb ratowniczych sytuacjach, takich jak:
wypadki drogowe,
silne krwawienia i uszkodzenia ciała,
omdlenia i utrata świadomości,
pożary,
przypadki porażenia prądem,
kradzieże, włamania,
rozboje i inne przypadki użycia przemocy,
rozpoznania osoby poszukiwanej przez Policję,
inna sytuacja nagłego zagrożenia życia, zdrowia, środowiska, mienia, bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
Dzwoniąc na numer alarmowy 112 BEZ POTRZEBY i uzasadnienia, BLOKUJESZ linię alarmową osobie, która właśnie w tej chwili może potrzebować natychmiastowej pomocy, a nie może połączyć się z operatorem numerów alarmowych w CPR.
Zastanów się – TY też możesz kiedyś potrzebować pomocy!
Jak dzwonić na 112?
Szybkość przyjęcia zgłoszenia zależy od bardzo wielu czynników, również od sposobu w jaki zgłaszamy konkretne zagrożenie, dlatego bardzo ważne jest, aby w pełni współpracować z operatorem numerów alarmowych w CPR i udzielać tylko istotnych dla niego informacji.
Jak powinno wyglądać prawidłowe zgłoszenie sytuacji alarmowej?
Miejsce rozmowy powinno znajdować się w pobliżu zdarzenia i umożliwiać przeprowadzenie spokojnej rozmowy, nie narażając na niebezpieczeństwo osoby zgłaszającej (odsuń się od źródeł hałasu, stań tak, aby mieć dobry zasięg sieci telekomunikacyjnej, w bezpiecznym dla Ciebie miejscu).
Jeśli to możliwe, zgłoszenie powinno być wykonywane przez osobę będącą bezpośrednim świadkiem zdarzenia.
Powiadom pozostałych świadków zdarzenia o tym, że łączysz się z numerem alarmowym 112, tak aby nie dublowali Twojego zgłoszenia.
Po wybraniu numeru alarmowego 112 cierpliwie czekaj na zgłoszenie się operatora, wykorzystaj czas oczekiwania na zorientowanie się w dokładnym adresie zdarzenia. Nie rozłączaj się w trakcie czekania, kolejka zgłoszeń jest w pełni automatyczna i kolejne połączenie nie przyspieszy podjęcia rozmowy przez operatora numerów alarmowych.
Po zgłoszeniu się operatora bardzo krótko opisz zdarzenie, które chcesz zgłosić – opis ten pozwoli na odróżnienie Twojego wezwania od przypadkowego połączenia niezwiązanego z zagrożeniem życia, zdrowia lub mienia.
Odpowiadaj na pytania operatora – kolejność zadawanych pytań nie jest przypadkowa, a ich treść jest niezbędna do pozyskania kluczowych informacji dla służb ratunkowych:
Podaj dokładny adres lub sposób dotarcia na miejsce zdarzenia, jeśli to możliwe zaczynając od gminy lub powiatu, w którym się znajdujesz.
Udziel dodatkowych informacji, o które poprosi Cię operator.
Podaj swoje dane tak, aby służby mogły się z Tobą skontaktować w wypadku zaistnienia jakichkolwiek niejasności .
Nie rozłączaj się do czasu wyraźnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia – w przypadku przedwczesnego zerwania połączenia operator oddzwoni do Ciebie, co może wydłużyć czas obsługi zdarzenia.
Po zakończonej rozmowie staraj się nie korzystać ze swojego telefonu, aby umożliwić służbom oddzwonienie do Ciebie w celu pozyskania dodatkowych informacji.
W przypadku zmiany sytuacji już po dokonaniu zgłoszenia, niezwłocznie poinformuj o tym operatora numerów alarmowych w Centrum Powiadamiania Ratunkowego.
